Zo gaan we nog even door
Ik word geleid
door een dwaallichtje
klein en fijn
Niet wetend waarheen
zoeken mijn naakte voeten
een nieuw stukje grond
Vochtig en donker
stap ik in het onbekende
bang en toch hoopvol
Wachtend op iets
wat bij een volgende stap komen zal
waar ik stiekem naar verlang
Ik word geleid
door iets sterker dan mezelf
goed, maar onzeker
En zo gaan we nog even door
niet wetend waarheen
bang en toch hoopvol
door een dwaallichtje
klein en fijn
Niet wetend waarheen
zoeken mijn naakte voeten
een nieuw stukje grond
Vochtig en donker
stap ik in het onbekende
bang en toch hoopvol
Wachtend op iets
wat bij een volgende stap komen zal
waar ik stiekem naar verlang
Ik word geleid
door iets sterker dan mezelf
goed, maar onzeker
En zo gaan we nog even door
niet wetend waarheen
bang en toch hoopvol
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: RegenboogPrinsesElfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
| Thema's: | ||