Adres
altijd als ik wegging
stond je kleiner dan je was
je aandacht uit te stralen
je zwaaide dan precies zo lang
als ik die keer weer nodig had
om te ontkomen aan je warme blik
misschien liep ik sneller
toen ik van jou ziekte wist
altijd als ik aanliep
zat je naar mij te kijken
verlegen glimlach achter een raam
later wachtte je niet meer
lag je op de bank verkramp
te vechten met je onmacht
ik wist al lang niet meer
waar ik moest kijken
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Zaterdag, november 12, 2005 13:19 |
| droef verwoord *troost knuffel en lieve groet Irdana | |
| fredie: | Zaterdag, november 12, 2005 09:02 |
| ja mooie herinneringen,prachtig en heel gevoelig geschreven Riann Knuf love Fredie |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, november 12, 2005 08:27 |
| Intens... Liefs Annemieke |
|
| arie.v.d.zalm: | Zaterdag, november 12, 2005 08:18 |
| prachtig, goed verwoord moin moin arie |
|
| hiljaa: | Zaterdag, november 12, 2005 07:50 |
| mooi verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| remie: | Zaterdag, november 12, 2005 06:34 |
| koester je herinneringen...liefs Remie | |
| Elze: | Zaterdag, november 12, 2005 01:02 |
| kus.. laifs,,elze |
|
| erje: | Zaterdag, november 12, 2005 01:01 |
| Lieverd wat maakt het uit hij was er altijd voor jou of je nou klein was of groot later had hij mogelijk de kracht niet meer maar uit jou woorden was jij voor hem zijn ideaal, en terecht denk ik, lief dat je zo over hem schrijft. liefs erje slaap ze |
|
| flores: | Zaterdag, november 12, 2005 00:50 |
| Dit is herkenbaar....zeg dit niet gauw, maar als ik als kind thuis kwam in mijn lunchpauze, dan was hij er. Duurde even voordat ik zijn beeld niet meer zag, verwachtte het iedere keer weer. Ach, ik was een kind nog, met fantasieën....ook ik groeide op, helaas. Slaap lekker! Liefs.... |
|
| m@rcel: | Zaterdag, november 12, 2005 00:42 |
| gevoelig mooi geschreven Sterkte Slaap lekker m@rcel |
|
| L.Bert: | Zaterdag, november 12, 2005 00:33 |
| Uit jouw liefste gevoel geschreven dit warme gedicht. | |
| Peter van der Linden: | Zaterdag, november 12, 2005 00:25 |
| Ja meid, zo gaat het in het leven. Triest, zoiets, maar troost je we maken het allemaal mee. Sterkte en slaap lekker. Een knuf van, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2005 | ||
| Thema's: | ||