de dag van morgen (wg)
Je bent bij mij
in mijn hart
elke dag
groei je dichterbij
dromen fluisteren
dat ik om je geef
het gemis blijft zich
aan me kluisteren
de pijn snijdt
doorheen de dag
maar de tranen drogen
langzaam met de tijd
al zijn ze niet dood
want morgen is het verdriet
het gevoel van nabijheid
weer even groot
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Zondag, november 13, 2005 14:02 |
| heel erg mooi, aangrijpend liefs druppel |
|
| Boudaatje: | Zaterdag, november 12, 2005 13:19 |
| Prachtig neergezet meids. liefs Boud |
|
| Elze: | Zaterdag, november 12, 2005 12:22 |
| zo mooi..echt voelend laifs,elze |
|
| Sifra.K: | Zaterdag, november 12, 2005 10:37 |
| Mooi Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2005 | ||
| Thema's: | ||