Zo klein nog, zo ontwetend
Zo onschuldig,Zo lief.
Maar toch zijn hartje vol verdried .
Niet wetent hoe hij zich moet uiten .
het niet durven uitdrukken,
En achter zijn zieltje zit te veschuilen.
Soms met boosheid en verdried en veel wrok
Reageerd hij heel agersief en daarna toch geschokt .
En dan kijkt hij me aan met die betraande oogjes ,
En zie hem gewoon afvragen.
Waarom doe ik nou zo .
het toe kijken doet me pijn ,Het toe kijken doet me pijn,
Maar wil dat hij weet dat ik er altijd voor hem zal zijn.
En dan niet met een hartje vol verdried ,
Maar met warmte en liefde dat hij nu Echt verdiend !!.