Het leven…

Het leven, is leven beleven en weer herbelevend,
soms opstandig, soms vergevend…
Het leven, soms een berg, dan weer een dal,
het is blijkbaar het leven wat men leven zal…

Het leven is het waard,
om gewoon te leven,
levend naar een toekomst,
d`ander ook de hoop te geven,
Dat ook voor hem, hoop is in een dal,
wat er ook met hem gebeuren zal..

Dit is een overdenking, die ik kreeg,
juist toen ik mij verdrietig voelde en zo leeg..
Wat er ook gebeurt, ik leg het maar bij Hem,
Hij die mijn leven stuurt, mijn innerlijke stem…

Hij: de God, maar ook de Vader, Hij dus ook de Geest,
Hij de Trooster, wanneer ik soms ben bevreesd,
van verdriet en zorg soms lig te huilen,
dan weet ik mij geborgen,
dan weet ik: waar ik mag schuilen!!!


Soms merkend, dat je datgene in het leven verliest, waar je zo aan gehecht was, bemerk je ook dat Hij er is, en Hij en niemand
anders weet wat goed voor me is…

Hij mijn Trooster, mijn Verlosser, mijn Heer
een betere vriend valt er hier niet te wensen…

John