Onbekend is onbemind
Onbekend is onbemind
Hij draaide zich om
Keek uit het raam
Z’n pijp in z’n mond
Hij zag haar staan
Vroeger liep ze hem
telkens voorbij
met haar vriendinnen
aan haar zij
vrolijk babbelend
over iedereen wat
Alleen over hem
hadden ze’t nooit gehad
Hij was een stille jongen
een boerepummel
Maar telkens opnieuw
dacht hij aan haar
Zijn vlaamse schone
met lachende ogen
blonde vlechten
dikke kuiten
en een vrolijke neus
Nu, zestig jaar later
zag hij haar staan
Ze stond te wachten
op een bus
Ze was wat vermagerd
en ook wat vergrijsd
Maar nog steeds
bracht haar pracht
hem buiten z’n zinnen
Hij bedacht
die bloemen in haar hand
zijn vast voor haar vriendinnen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Lotte. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2005 | ||
| Thema's: | ||