Als de nacht nadert schemert
Als de nacht nadert schemert
ook persoonlijkheid hard in eigenbeeld
Warmte
Dat moet het gevoel zijn dat mijn hart draagt.
Het toeval, het lot, het houdt allemaal geen verband.
Het was nu eenmaal zo
Mijn gedachten dwaalden, mijn verstand vervaagde
Het gaat niet weg, het versterkt alsmaar
Waarom toch, het draait toch op niets uit.
Ik ga ervoor, zonder denken
Mijn verstand schreeuwt het uit.
Doe het niet !
Maar toch gebeurd het…
Ik wacht, mijn wereld klaar om in te storten.
Ik blijf wachten, er gebeurd niets,
Niets dat ik verwachtte
Geluk kan niet op
Moeizaam word ik wakker
Ik heb het … koud…
ook persoonlijkheid hard in eigenbeeld
Warmte
Dat moet het gevoel zijn dat mijn hart draagt.
Het toeval, het lot, het houdt allemaal geen verband.
Het was nu eenmaal zo
Mijn gedachten dwaalden, mijn verstand vervaagde
Het gaat niet weg, het versterkt alsmaar
Waarom toch, het draait toch op niets uit.
Ik ga ervoor, zonder denken
Mijn verstand schreeuwt het uit.
Doe het niet !
Maar toch gebeurd het…
Ik wacht, mijn wereld klaar om in te storten.
Ik blijf wachten, er gebeurd niets,
Niets dat ik verwachtte
Geluk kan niet op
Moeizaam word ik wakker
Ik heb het … koud…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: gedachtendromer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2005 | ||
| Thema's: | ||