ik sta op het randje
maar het randje wordt steeds kleiner
de laatste stenen brokkelen er vanaf
de stille diepte lijkt steeds dichterbij te komen
en hoe dichterbij het komt
hoe minder het me allemaal kan schelen
Fata Morgana: | Zondag, november 13, 2005 22:45 |
Niet te lang op het randje blijven staan, of terug of springen, dat eeuwige geaarzel en getreuzel schiet niet op, krijgen we straks weer files op de randjes, en ja dan jeuken Fata's handjes, duwtje van Fata (de goede kant op). |
|
*__Flower__!*: | Zondag, november 13, 2005 21:24 |
Bij dit gedicht lijkt het net of ik zelf op dat randje sta!! Wat mooi gedaan! | |
Auteur: mrs.sunglasses | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2005 | ||
Thema's: |