GELEERD.
GELEERD
Ik heb geleerd niet iedereen.
meer te vertouwen.
wat ik altijd heb gedaan.
maar die vele mooie woorden.
daar ben ik mede de boot ingegaan.
heel mijn leven vertelde ik aan jou.
en nu laat je mijn zo staan in de kou.
maar het geeft niet al doet het pijn.
mijn vriendin en mijn kinderen zijn.
er nog voor mijn.
zij geloven wel in mijn.
ook bepaalde mensen blijf ik nu nog.
trouw.
mensen die ik echt geloof en ook.
vertrouw.
maar mensen die zo anders tegen mijn.
zijn.
eerst je beste vrienden zijn.
en dan later moeten horen.
dat ze het niet meende met mij.
nou dan is die vrienschap voor mijn.
voorbij.
Ik heb geleerd niet iedereen.
meer te vertouwen.
wat ik altijd heb gedaan.
maar die vele mooie woorden.
daar ben ik mede de boot ingegaan.
heel mijn leven vertelde ik aan jou.
en nu laat je mijn zo staan in de kou.
maar het geeft niet al doet het pijn.
mijn vriendin en mijn kinderen zijn.
er nog voor mijn.
zij geloven wel in mijn.
ook bepaalde mensen blijf ik nu nog.
trouw.
mensen die ik echt geloof en ook.
vertrouw.
maar mensen die zo anders tegen mijn.
zijn.
eerst je beste vrienden zijn.
en dan later moeten horen.
dat ze het niet meende met mij.
nou dan is die vrienschap voor mijn.
voorbij.
Reacties op dit gedicht
| manuella smit: | Maandag, oktober 15, 2001 15:01 |
| ja en ik ook blijf je vriendin..( hihi ik kan niet anders ik ben je dochter) knuf wela |
|
| jacqie: | Maandag, oktober 15, 2001 11:52 |
| Els niet iedereen is eerlijk ik zijn leven....weet dat ik dat wel altijd ben en veel om jou en je gezin blijft geven. knuffffffffff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: els westrik | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||