Verloren in een koude nacht
Hoe onschuldig je woorden ook leken
ze zijn erin geslaagd
het diepst van mezelf te bereiken
ze deden me pijn
maar de stilte tussen ons is pijnlijker
en misschien zie je het niet
of hoor je het niet
merk je het niet
maar die stilte
heeft de kracht achter je woorden
tot niets gebracht
zodat het beetje dat we nog hadden in een koude nacht verloren ging...
ze zijn erin geslaagd
het diepst van mezelf te bereiken
ze deden me pijn
maar de stilte tussen ons is pijnlijker
en misschien zie je het niet
of hoor je het niet
merk je het niet
maar die stilte
heeft de kracht achter je woorden
tot niets gebracht
zodat het beetje dat we nog hadden in een koude nacht verloren ging...
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Maandag, oktober 15, 2001 14:52 |
| Maakten die 'onschuldige' woorden plots zichtbaar hoe diep de kloof was geworden? Zo lees ik 'die stilte heeft de kracht (...) tot niets gebracht. Die 'koude nacht' komt wat onverwacht tevoorschijn, is nogal specifiek. Mag je rustig weglaten (niet in je herinnering, maar in het gedicht). |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurake | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||