(LR) Mijn tranenstorm
Mijn tranenstorm
Als ik schreeuw ben jij de woorden
galmend over verlaten duinen
waar het keer op keer stormt
bij het roepen van jouw naam
Als de wind waait hoor ik jou
zacht zeggend dat je bij me bent
maar bij ieder woord van vaarwel
breekt mijn hart in duizend scherven
En met jouw naam gekerfd in mijn ziel
blijf ik schreeuwend in mijzelf gekeerd
want geen windvlaag kan vertellen
waarom je weggenomen bent
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Woensdag, november 16, 2005 19:59 |
| Kippenvel krijg ik van dit prachtige gedicht. Erg mooi opgebouwd en zeer sterk gevoelsmatig weten over te brengen. Zowel in woordkeuze als zinsstructuur. Krachtige apotheose ook... Je hebt me weten te raken met je gedicht. Liefs en een warme knuffel bij dit verdriet, Orphan Angel |
|
| Boudaatje: | Woensdag, november 16, 2005 18:41 |
| Hoezo ik winnen tegenover zoiets prachtigs neergezet? Waar taal en gevoel hand in hand samen gaan? liefs Boud |
|
| The Hurb: | Dinsdag, november 15, 2005 18:51 |
| Zeer gevoelig! Echter als het over liefde zou gaan, zou jij er pas echt mee geholpen zijn. X en succes. |
|
| fredie: | Dinsdag, november 15, 2005 18:50 |
| sterk geschreven Love Fredie |
|
| sunset: | Dinsdag, november 15, 2005 18:02 |
| Wohw! Sterk, rakend dit. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset PS: En succes vandaag. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2005 | ||
| Thema's: | ||