Mijn vingers verkrampt
tot vuisten die verdriet omklemmen
het lijkt het enige wat ons nog bindt
we ademen slechts meer pijn
en dragen de last van een afscheid
Je hart klopt tranen uit mijn ogen
nu mijn hoofd tegen je borst rust
spreken doen we al tijden niet meer
daar woorden geen waarde hebben
nu ons gevoel zich niet delen kanAls vanzelf verstrengelen onze lichamen
doch zal troost niet gevonden worden
sterren laten zich aanschouwen
beroeren mijn starende pupillen
en schrijven vaarwel in mijn ogen
b.koopmans: | Vrijdag, mei 12, 2006 22:59 |
zo mooi..... | |
iiCk_InGe: | Woensdag, november 23, 2005 06:23 |
heel erg mooii geschreven ook al is het ook erg triest, sterkte,,!!(F) knuffel.. |
|
Cheeke: | Donderdag, november 17, 2005 22:15 |
Pracht van een gedicht maar ik voel er zoveel verdriet in schuil gaan. Liefs, Cheeke |
|
psychin: | Donderdag, november 17, 2005 21:16 |
echt goed gedicht...mooi laifs.. |
|
I, Lucifer: | Donderdag, november 17, 2005 14:13 |
Wauw! Schitterend! liefs, Luc. |
|
Niniki: | Donderdag, november 17, 2005 12:56 |
pffff erg mooi verwoord, maar wat een eenzaamheid schuilt hierin........ Knuffie Nini |
|
libel: | Donderdag, november 17, 2005 12:07 |
Pijlijk mooi... Liefs en sterkte, lia |
|
Mathilde: | Donderdag, november 17, 2005 09:39 |
oef...dit raakt dieper dan ik uit kan leggen... knuf, mathilde |
|
braakiejz: | Donderdag, november 17, 2005 09:21 |
droevig maar mooi geschrven | |
Klaes: | Donderdag, november 17, 2005 07:21 |
heftig hoor groet/klaes |
|
semara : | Donderdag, november 17, 2005 01:31 |
pijnvolle verwoording.... knuffie semara |
|
switi lobi: | Donderdag, november 17, 2005 00:38 |
Stil gelezen, diep geraakt....liefsliefs, switi lobi | |
Fata Morgana: | Donderdag, november 17, 2005 00:35 |
Rakend en stil makend, stille kus Fata |
|
erje: | Donderdag, november 17, 2005 00:34 |
denk even aan de mooie momenten want die zijn er vast en zeker ook geweest en hou moed liefs erje |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, november 17, 2005 00:31 |
Wel mooi, maar ook een beetje triest. Kop op meid, blijf positief denken. En slaap lekker. Liefs en een knuf van, Peter. |
|
meta85: | Donderdag, november 17, 2005 00:25 |
heel er mooi geschreven ben er stil van liefs meta |
|
m@rcel: | Donderdag, november 17, 2005 00:23 |
heel,heel mooi Renate prachtig geschreven en graag gelezen Slaap lekker m@rcel |
|
L.Bert: | Donderdag, november 17, 2005 00:20 |
Wat een mooi maar triest gedicht. Sterkte Renate, maar als ik het goed begrijp is het vaarwel al ingezet. Sterkte! | |
wijnand.: | Donderdag, november 17, 2005 00:19 |
prachtig | |
Mattijn Langenberg : | Donderdag, november 17, 2005 00:15 |
prachtog geschreven ...en weer graag gelezen as usual ;) groetjes Matt | |
H.J.: | Donderdag, november 17, 2005 00:13 |
Superdicht Renate. Met grote bewondering gelezen dito kusss H.J. |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
Thema's: |