Tristesse II
Tristesse - waar ik mezelf verlaten
in dag die eindelijk de nacht verdringt
de eenzaamheid mij diep laat haten
als slechts melancholie nog zingt
Daar knechten boeien mij in werkelijkheid
geen dichterslied dringt tot mij door
in leven dat ik sleep door tijd
nadat ik aan het sterven jou verloor
En er gebeurde wat gebeurde
droef keek mijn hart nog achterom
uitgeput door pijn die zeurde
bleven mijn ogen droog en stom
Enkel nog dit wat ‘k zeggen wil
op ’t einde van mijn levensdagen
wees mij nabij, heel troostend stil
en help mij doodsstrijd te verdragen
Vaarwel dus mijn geliefde yang
misschien kom ik jou ooit weer tegen
en is de yin dan nooit meer bang
wordt nimmermeer nog iets verzwegen.
**********
sunset 17-11-2005
**********
| semara : | Donderdag, november 17, 2005 13:49 |
| Heeeel mooi..... knuffie semara |
|
| switi lobi: | Donderdag, november 17, 2005 10:07 |
| Heel stil gelezen.....liefsliefs, dikke kus....switi lobi | |
| soulsister: | Donderdag, november 17, 2005 09:36 |
| zo prachtig, liefs |
|
| braakiejz: | Donderdag, november 17, 2005 09:14 |
| wat een prachtwerkje van je ! knuffel |
|
| Sunflower Ria: | Donderdag, november 17, 2005 08:46 |
| intens diep rakend stil stilletjes stil Liefs en dikke knuffelkusxx warme omarming SunflowerRia |
|
| de nifter: | Donderdag, november 17, 2005 08:37 |
| wow... kunststukje | |
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
| Thema's: | ||