Hij dacht als God
Hij dacht als God
maar verfoeilijkte wel Zijn woorden
in zomers kraag gestoken
met witte strakke boorden
zijn tenue met afgekeurde knopen
belette hem telkens
om al lallend tussen
zijn schaapjes te gaan lopen
een pretmuts op een dienaargods
verkalkte nagels op een kleurenprent
afgekeken trots
etterpuisten op zijn krent
Reacties op dit gedicht
| Dylirium: | Woensdag, november 23, 2005 13:38 |
| Mooi geschreven als je tussen de lijnen leest. Lijkt hard op een karakterbeschrijving ipv. het uiterlijk. knuf |
|
| Niniki: | Donderdag, november 17, 2005 22:18 |
| hé gets............ Knuffie Nini |
|
| erje: | Donderdag, november 17, 2005 17:46 |
| ziet er allemaal niet zo fris uit je zou er van gaan vloeken haha liefs erje |
|
| _Zonneschijn_: | Donderdag, november 17, 2005 17:31 |
| Hoe heb je dat nu bedacht! Een fijne avond nog! |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, november 17, 2005 17:22 |
| he, jakkes...wordt vervolgd? kus Jannie |
|
| Lia : | Donderdag, november 17, 2005 17:17 |
| hmpf... L!@ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: L!a |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
| Thema's: | ||