GS- Glazen weerspiegeling
Glazen weerspiegeling
Hoe jouw wegen de mijne doorgronden
zou ik nooit kunnen raden, het is alsof
wij broer en zus zijn doch veel meer
dan alleen bloedverwant, zielsverwant
delen wij vreugde en wanhoop
Mijn tranen weerspiegelen jouw verdriet
dat je zelf niet kunt verwoorden of behuilen
diep vanbinnen schreeuwend gesmoord
door merg en been, dwars door mijn ziel
waardoor het glas voor mijn ogen breekt
Mijn zicht verwaasd maar even wazig
zoals ikzelf in elkaar blijk te zitten
nu ik besef dat jij niemand minder bent
dan mijn ik-zijn weerspiegeld in glas
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
| Just_Robin: | Vrijdag, november 18, 2005 16:03 |
| Prachtig Rachel, jij ook weer veel succes! | |
| Mathilde: | Donderdag, november 17, 2005 22:09 |
| prachtig en herkenbaar liefs, mathilde |
|
| limburger: | Donderdag, november 17, 2005 19:51 |
| Heel mooi over nagedacht | |
| Raira (Ria): | Donderdag, november 17, 2005 19:20 |
| zo ontzettend mooi en rakend succes vandaag.... liefs knuff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
| Thema's: | ||