Krijtstrepen
Krijtstrepen
Laat mij niet enkel dansen
en de woorden maskeren
want zwijgen klinkt oorverdovend
uit hoeken waar ik tranen laat
Waar mijn illusie voortleefde
omrandde gitzwart mijn ogen
in hemelen van krijtstrepen
waar ik mezelf niet kon zijn
En glooide een aureool in blond
kon je dan kleur onderscheiden
tussen al mijn zwart en grijs
die jij probeerde te verstoppen
In fantasieën bleef ik leven…
…of juist niet
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
| Elze: | Vrijdag, november 18, 2005 18:22 |
| heel mooi,,,fantastisch laifs,,elze |
|
| Mathilde: | Donderdag, november 17, 2005 22:08 |
| oef...dit is intens... erg mooi geschreven! liefs, mathilde |
|
| **a girl**: | Donderdag, november 17, 2005 20:05 |
| prachtig weer! liefs&sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
| Thema's: | ||