natuur en ik
Het leven is plots zo koud en triest
een merel zingt een droevig lied
de as-grauwe hemel heeft verdriet
hagel tikt luid tegen het raam
de winter heeft zijn intrede gedaan
bomen huilen,
de laatste bloemen schuilen
druppels vallen als tranen van mijn gelaat
zie het niet zo zitten vandaag
plots komt een krachtige zon die de
zwarte nevels vervaagd
een mooie regenboog siert het heelal
ik aanschouw dit wondermooi spel,
ach...ik huil morgen wel...
een merel zingt een droevig lied
de as-grauwe hemel heeft verdriet
hagel tikt luid tegen het raam
de winter heeft zijn intrede gedaan
bomen huilen,
de laatste bloemen schuilen
druppels vallen als tranen van mijn gelaat
zie het niet zo zitten vandaag
plots komt een krachtige zon die de
zwarte nevels vervaagd
een mooie regenboog siert het heelal
ik aanschouw dit wondermooi spel,
ach...ik huil morgen wel...
Reacties op dit gedicht
| Reiger: | Vrijdag, november 18, 2005 14:16 |
| Prachtig geschreven!!!! | |
| Irdana: | Vrijdag, november 18, 2005 12:16 |
| gevoelig en mooi verwoord (konden wij allemaal maar zo denken )lieve groet Irdana |
|
| Elze: | Vrijdag, november 18, 2005 10:21 |
| zo mooi neergezet laifs |
|
| Cheeke: | Vrijdag, november 18, 2005 09:33 |
| Stel dat huilen nog maar een tijdje uit. Treffend neergezet. Liefs en een fijne dag, Cheeke |
|
| sunset: | Vrijdag, november 18, 2005 09:30 |
| Mooi beeldend en tonend neergezet van jou. Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Lia : | Vrijdag, november 18, 2005 08:26 |
| huilen kan altijd nog... knufke.... L!@ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2005 | ||
| Thema's: | ||