hemel
Hemel
met een brok in mijn keel
en tranen in mijn ogen
sprak ik met zachte stem
dat ze niet bang hoeft te zijn
ik weet dat mijn vader
daar in de hemel
met open armen
op haar wacht
zelfs haar kinderen
voelen de troost
dat zij daarginds
niet alleen hoeft te zijn
en ooit lieve tante
ooit hopen wij
dat jij ons daar
met open armen zult ontvangen
rust zacht
L.S.
Reacties op dit gedicht
| Sifra.K: | Vrijdag, november 18, 2005 14:40 |
| Droevig, het laat mijn woorden verstommen. Veel liefs, Sifra |
|
| m@rcel: | Vrijdag, november 18, 2005 13:24 |
| troostend mooi geschreven Dikke knuff m@rcel |
|
| Niniki: | Vrijdag, november 18, 2005 11:44 |
| En dat doet ze zeker! sterkte Lia. Knuffie Nini |
|
| Elze: | Vrijdag, november 18, 2005 10:44 |
| zo mooi,,en dit gedicht vertelt ook wie jij bent | |
| Cheeke: | Vrijdag, november 18, 2005 09:44 |
| Triest maar troostend neergezet. Liefs, Cheeke |
|
| sunset: | Vrijdag, november 18, 2005 09:22 |
| Dat zal zij (en ook hij) zeker doen. Troostend verlangend-wetend verwoord. Liefs en warme knuf, sunset(Ingo) |
|
| psychin: | Vrijdag, november 18, 2005 09:02 |
| zo is het en samen praten ze even bij over jouw Laifs Lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2005 | ||
| Thema's: | ||