Verdwaald meisje..
Verdwaald meisje..
Tranen, komen en gaan..
Huilend, zie ik een klein meisje staan,
Verdwaald, helemaal alleen..
Stil in een hoekje, haar hart van steen..
Ze kan niet praten, haar lichaam onder de krassen..
Kleren aan, die haar niet meer passen..
Ze staart naar me, met een dode blik in haar ogen..
Haar kleine lichaampje, krom gebogen..
Verdwaald, al weken lang..
De mensen op straat maken haar bang..
Haar ouders al weken lang naar haar op zoek,
Maar ze kunnen haar niet vinden,
Ze kijken overal, missen alleen die ene hoek..
Dan komt ze langzaam naar me toe,
Ze is helemaal kapot, ze is moe..
In haar hand heeft ze haar kapotte teddybeer..
Ze kan niet meer..
Dan verschijnt er langzaam een glimlach op haar gezicht..
De regen verdwijnt, het word weer licht..
Ze begint te huilen, ik wil naar haar toe gaan,
Maar ze rent naar de 2 mensen die achter me staan..
Twee intens blije ouders, ze huilen van geluk..
Ik begrijp het nog steeds niet, ben helemaal van me stuk..
Het meisje geeft me een zoen en gaat naast me staan..
Met een glimlach zegt ze,
"Dankje lief meisje, jij bent de enige die me niet zomaar laat staan.."
Tranen, komen en gaan..
Huilend, zie ik een klein meisje staan,
Verdwaald, helemaal alleen..
Stil in een hoekje, haar hart van steen..
Ze kan niet praten, haar lichaam onder de krassen..
Kleren aan, die haar niet meer passen..
Ze staart naar me, met een dode blik in haar ogen..
Haar kleine lichaampje, krom gebogen..
Verdwaald, al weken lang..
De mensen op straat maken haar bang..
Haar ouders al weken lang naar haar op zoek,
Maar ze kunnen haar niet vinden,
Ze kijken overal, missen alleen die ene hoek..
Dan komt ze langzaam naar me toe,
Ze is helemaal kapot, ze is moe..
In haar hand heeft ze haar kapotte teddybeer..
Ze kan niet meer..
Dan verschijnt er langzaam een glimlach op haar gezicht..
De regen verdwijnt, het word weer licht..
Ze begint te huilen, ik wil naar haar toe gaan,
Maar ze rent naar de 2 mensen die achter me staan..
Twee intens blije ouders, ze huilen van geluk..
Ik begrijp het nog steeds niet, ben helemaal van me stuk..
Het meisje geeft me een zoen en gaat naast me staan..
Met een glimlach zegt ze,
"Dankje lief meisje, jij bent de enige die me niet zomaar laat staan.."
Reacties op dit gedicht
| brokengirl: | Zondag, november 20, 2005 20:25 |
| tis heel mooi neergeschreven zeer gevoelig doe zo maar verder xxxxx Gerty |
|
| vlokje: | Vrijdag, november 18, 2005 22:06 |
| Heel mooi en gevoelig neergezet. liefs sylvia |
|
| **a girl**: | Vrijdag, november 18, 2005 17:57 |
| wow, erg gevoelig/prachtig verwoord! liefs |
|
| * nesje *: | Vrijdag, november 18, 2005 16:37 |
| Schitterend! En dit is nog maar een poging om uit te drukken hoezeer 't me raakt en hoe mooi ik 't vind. Liefs | |
| fran92: | Vrijdag, november 18, 2005 16:34 |
| wouw wat ontzettend mooi geschreven ben er stil van... veel liefs, |
|
| Mii=onckr: | Vrijdag, november 18, 2005 16:31 |
| Super mooi neergezet! Echt prachtig! Ben nog steeds stil en weet niet wat ik moet zeggen,,woOw!! Liefs, |
|
| liefs_mii,,!: | Vrijdag, november 18, 2005 16:30 |
| heej.. heel mooi geschreven.. sterkte hea.,, weet eiglijk nie wat ik moet zegge..... xxx liefs mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Little_Angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2005 | ||
| Thema's: | ||