er staat een meisje,
heel alleen,
op straat te staan.
een traan op haar wang,
niemand om haar heen,
die weet wat ze voelt,
en dat maakt haar zo bang.

er staat een meisje,
heel alleen,
ze vecht keer op keer.
maar de angst wordt steeds groter,
en het verdriet met steeds meer.

ze dacht: 'ik vertrouw hem'
en ze hadden het heus fijn.
maar het was niet waar,
en nu hoort ze steeds zijn stem,
de herinnering doet zo'n pijn..

zijn handen op haar lichaam,
en ze zei wel: 'nee, ik wil dit niet.'
maar hij bleef zijn gang maar gaan,
en verstond haar niet.

er staat een meisje,
heel alleen,
op straat te staan.
een traan op haar wang,
niemand om haar heen,
die weet wat ze voelt,
en dat maakt haar zo bang.

hij was toch haar vriend,
die haar pijn deed.
en ze weet niet hoe het komt,
hij is de zoveelste,
misschien heeft ze het verdiend..

er staat een meisje voor mijn spiegel,
met grote ogen kijkt ze me aan.
en ze smeekt en bidt tot mij:
'alsjeblieft, zie mij staan..'

er staat een meisje heel alleen,
ik voel de haat groeien,
ik zie haar ogen staren,
vol tranen die nimmer vloeien..
ik zie een meisje heel alleen,
en ik weet dat ik het ben..
ik kan er gewoon niet om heen..