De dood van een triest man
De dood van een triest man
Zal slechts even herinnerd blijven
Als hij die wil maar niet anders kan
En wist dat hij hier niet kon blijven
Niemand zal hem echt vergeten
En mensen zullen vragen
Hadden we het geweten
Hadden we zijn zorgen helpen dragen
Zijn hart diep verborgen
Achter een muur van beton
Zijn geest over van de zorgen
Hij wist echt niet meer hoe het nog anders kon
Voor iedereen een trotse man met een klare kijk
Maar vanbinnen niets minder waar
Plichtsgevoel, gemis en verantwoordelijk
Werden hem te zwaar
Vergeet hem niet te snel
Denk terug aan die man met een goed gedacht
Hij bedoelde het wel
Maar hij kon niet zijn wie van hem werd verwacht