| Steven Vermeulen: | Woensdag, oktober 17, 2001 12:22 |
| eindelijk, hoor ik je denken. Alea jacta est. Morituri te salutant. (indien de vertaling niet gekend is, mail me) prachtig gedicht. |
|
| maneschijn: | Dinsdag, oktober 16, 2001 22:55 |
| juist ja.. je 'kwetsbare' leven is begonnen.. geniet er maar van.. want het is heus niet alleen moeilijk, maar je kunt er ook zoooooveel genot van hebben.. :) dikke warme knuffel xxx ikke |
|
| CJ: | Dinsdag, oktober 16, 2001 22:47 |
| Het is geen domheid en onwetendheid, het is onervarenheid op dit vlak. Onervaren is het blootgeven van emoties........... Herkenbaar............:S liefs Judith |
|
| : | Dinsdag, oktober 16, 2001 21:25 |
| waw dit is zo machtig goed geschreven (in mijn ogen dan toch) *is ferm onder de indruk* Voor eenmaal ben ik blij met een overlijden;) Liefs, Juva |
|
| Robski: | Dinsdag, oktober 16, 2001 20:57 |
| Mooi geschreven... ik hoop dat je nieuwe levenswijze je meer goede gevoelens zal brengen dan dat die 'verdoving' deed voor je.. *knuff* en veel liefs, Rob |
|
| pramodah: | Dinsdag, oktober 16, 2001 17:07 |
| en als de vlam de roos raakt zullen wij weerkeren naar de plaats waar we thuis horen en de demon verdwijnt en het licht zal stralender zijn dan ooit........... liefs pramodah |
|
| Albrecht Paul: | Dinsdag, oktober 16, 2001 16:54 |
| "Geen echt gevecht", daarmee bedoel ik dat het nieuwe hier superieur is. | |
| Albrecht Paul: | Dinsdag, oktober 16, 2001 16:51 |
| Wel meisje, zo reken je wel heel hard af met je vroegere ego! Dit is geen echt gevecht. In de filosofie zeggen ze: een stelling wordt niet veroverd; hij wordt niet meer verdedigd. Hier ook. Het oude glijdt af van het gladde, onkrasbare nieuwe. |
|
| Auteur: Brenda | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||