Mijn kast
Ik heb een kast
mijn kast
hij is erg geheim
en helemaal van mij
en soms
wanneer ik terug weet dat die kast er is
dan doe ik hem open
dan ruik ik weer de geuren
die er niet meer zijn
dan hoor ik weer de klanken
die al lang geklonken zijn
dan proef ik weer de smaken
waarvan ik zo genoten heb
dan voel ik weer de sferen
waarin ik toen gezeten heb
dan wordt ik stil
stil in mezelf, stil van dat gedoe
en wanneer ik stil genoeg ben
gaat de kast weer toe
mijn kast
hij is erg geheim
en helemaal van mij
en soms
wanneer ik terug weet dat die kast er is
dan doe ik hem open
dan ruik ik weer de geuren
die er niet meer zijn
dan hoor ik weer de klanken
die al lang geklonken zijn
dan proef ik weer de smaken
waarvan ik zo genoten heb
dan voel ik weer de sferen
waarin ik toen gezeten heb
dan wordt ik stil
stil in mezelf, stil van dat gedoe
en wanneer ik stil genoeg ben
gaat de kast weer toe
Reacties op dit gedicht
| Mademan: | Zaterdag, november 19, 2005 20:15 |
| Zou dit een verloren liefde kunnen zijn.Prachtig verwoord en graag gelezen. liefs Rocky |
|
| ReechunboowchPrinsesElfjah: | Zaterdag, november 19, 2005 19:50 |
| wow, jij schrijft gewoon neer waar ik al zolang de woorden voor zocht. Prachtig! kus ::prslfj:: |
|
| secretlife: | Zaterdag, november 19, 2005 19:46 |
| heel mooi geschreven! blijven schrijven zou ik zeggen liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasmijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2005 | ||
| Thema's: | ||