Laat me alleen
Laat me alleen
Laat me alleen
Vooral als het niet gaat
Jij kunt mij niet helpen
ik weet hoe het ervoor staat
Ik tast wel in het duister
Mijn kruid moet je niet roeren
Ik wil geen leuk of zonneschijn
Wil mijn depressie voeren
Ik ben zielig en onverdroten
Net als toen dat kleine kind
Geen ene steek opgeschoten
Eigenwijs en onbemind
Ik voel me veilig in die hoek
Van het net niet helemaal d’r bij
Buitenbeen naar het zélf op zoek
Ik ben ik er is geen “wij”
Zo gaat het door
Totdat ik verander
Mij meng met de ander
Daar ga ik voor
Dick
Laat me alleen
Vooral als het niet gaat
Jij kunt mij niet helpen
ik weet hoe het ervoor staat
Ik tast wel in het duister
Mijn kruid moet je niet roeren
Ik wil geen leuk of zonneschijn
Wil mijn depressie voeren
Ik ben zielig en onverdroten
Net als toen dat kleine kind
Geen ene steek opgeschoten
Eigenwijs en onbemind
Ik voel me veilig in die hoek
Van het net niet helemaal d’r bij
Buitenbeen naar het zélf op zoek
Ik ben ik er is geen “wij”
Zo gaat het door
Totdat ik verander
Mij meng met de ander
Daar ga ik voor
Dick
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Maandag, november 21, 2005 12:38 |
| haha zie dat ik deze al gelezen had :-) kwam me zo bekend voor. maar ja de naam onderin bevestigd het :-) en positief einde. bevalt me goed :-) |
|
| petronella: | Zondag, november 20, 2005 03:41 |
| wat schitterend geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dick van Zijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2005 | ||
| Thema's: | ||