Als een donkere deken
Als het is donker is....
En stil....
De maan lieflijk schijnt....
En de sterren als diamantjes fonkelen....
Weet dan dat de nacht zojuist zijn donkere deken
Over de stad heeft neergestreken
Als de zon weer opkomt....
Het licht door je ramen schijnt....
Het haantje weer kraait....
En je je ogen opent....
Heeft de nacht zijn donkere deken weer verdreven
Om de dag een nieuwe kans te geven
En stil....
De maan lieflijk schijnt....
En de sterren als diamantjes fonkelen....
Weet dan dat de nacht zojuist zijn donkere deken
Over de stad heeft neergestreken
Als de zon weer opkomt....
Het licht door je ramen schijnt....
Het haantje weer kraait....
En je je ogen opent....
Heeft de nacht zijn donkere deken weer verdreven
Om de dag een nieuwe kans te geven
Reacties op dit gedicht
| ~~~eilahtan~~~: | Zaterdag, februari 17, 2007 07:49 |
| schitterend deze reiger knuffie nathie |
|
| Cora (zij): | Donderdag, november 24, 2005 12:47 |
| mooie!! | |
| GLMB: | Maandag, november 21, 2005 23:08 |
| Mooi, heel mooi. Liefs, GLMB |
|
| semara : | Zondag, november 20, 2005 15:04 |
| i like it :-) knuffie semara |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Reiger | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2005 | ||
| Thema's: | ||