| Hans Winter: | Woensdag, oktober 17, 2001 23:39 |
| Leegte is een gedachtegang zonder richting, waarin het komen en gaan van gedachten gevoed wordt door de emotie, je angst. In die emotie komen vaak dezelfde gedachten terug. Leegte als gedachte vraagt om inhoud, is moeilijker te verdragen dan angst, "die mijn angst om echo's vraagt" geeft dat goed weer. Echo's van je angst, van de woorden die met je angst vergezeld gaan, Dat eerste "wanneer" is voorwaardelijk, het staat ergens in tussen geluk |
|
| Albrecht Paul: | Woensdag, oktober 17, 2001 13:49 |
| Dit leest moeizaam, maar roept in de compactheid een heel besloten sfeer op. Misschien komt het door dat in elkaar schuiven van vragen en antwoorden. En door de wanneer-na-wanneer. Als je de regels zo plaatst wordt dat laatste beter zichtbaar: Leegte is de gedachte die mijn angst om echo´s vraagt wanneer ik zwijgend woorden en sporen verander in gevonden antwoorden die mijn geluk wreed vragen wanneer de dood weer lachen wil Misschien komt het omdat 'wanneer' de e |
|
| weedz: | Woensdag, oktober 17, 2001 01:19 |
| Verwondering, een rilling door mijn lijf. Prachtig :) |
|
| Auteur: Ruhlmann | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||