Luisterend oor
Luisterend oor
Laatst kreeg ik een brief van mijn nichtje
die over haar missende vader schreef
Tranen sprongen in mijn ogen
omdat haar vader in de hemel leeft
Alles had zij in haar dagboek geschreven
vertrouwde mij de inhoud toe
Samen hebben wij het doorgenomen
vele emoties kwamen naar ons toe
Een mogelijke verwerking van dat leed
door een pen die vloeide maar door
Eenentwintig lentes is mijn nichtje
geef haar graag een luisterend oor
De afscheidsbrief die zij had gevonden
staat in haar geheugen gegrift
Om verlies, emotie en verdriet te verwerken
zette zij vaders levensverhaal op schrift
Zij kan daar erg veel kracht uithalen
al maakt ze moeilijke momenten door
Ze probeert haar leven een ritme te geven
al gaat dat moeilijk zonder vader hoor
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Dinsdag, november 22, 2005 21:50 |
| Fijn dat ze jou erin kent, moet je wel mee om kunnen gaan. Mooi gedicht!! jan |
|
| moongirl1982: | Dinsdag, november 22, 2005 16:18 |
| fijn dat je verdriet samen kunt delen en hier steun kunt uitputten, groet moongirl1982 |
|
| fredie: | Dinsdag, november 22, 2005 14:32 |
| zo fijn iets met iemand te kunne delen, en blijven delen hoor Love Fredie |
|
| Peter van der Linden: | Dinsdag, november 22, 2005 14:24 |
| Prachtig toch, als je zo'n meisje kunt helpen. Dat is jou wel toevertrouwd, lijkt mij. Je hebt er ook weer een heel mooi gedicht over geschreven. Eenvoudig, vlot en makkelijk leesbaar, de stijl waar ik ook van houd. Fijne dag verder. Groetjes, Peter. |
|
| dol_fijn: | Dinsdag, november 22, 2005 11:12 |
| ik kan het me best voor stellen hoe moeilijk dat ze het heeft ik mis mijn vader en broer ook nog iedere dag je leerd er mee om gaan maar de pijn en het verdriet blijft in je hartje achter troost knuffels veel liefs Dol_fijn |
|
| *Lind@*: | Dinsdag, november 22, 2005 10:16 |
| Ik kan me heel goed voorstellen dat het niet makkelijk is om zonder vader veder te leven op deze jonge leeftijd, ik wens haar daarom ook veel sterkte toe! Liefs Linda |
|
| de nifter: | Dinsdag, november 22, 2005 08:45 |
| ja, erg mooi | |
| arie.v.d.zalm: | Dinsdag, november 22, 2005 07:36 |
| heel mooi en heel fijn verwoord |
|
| Lia : | Dinsdag, november 22, 2005 06:54 |
| herkenbaar.........knufke. | |
| Bengelmans: | Dinsdag, november 22, 2005 06:46 |
| blijft zeer moeilijk, iemand verliezen die zo dierbaar is groet bengelmans |
|
| H.J.: | Dinsdag, november 22, 2005 05:03 |
| Mooi dat luisterend oor. Is vaak belangrijker dan spreken. Nachtgroet H.J. |
|
| d-zi: | Dinsdag, november 22, 2005 01:35 |
| Wat een mooi sluitend verhaal. Fijn om zulke familie over te houden. Dick |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, november 22, 2005 01:00 |
| Jij meevoelend mens... Liefs Annemieke |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 22, 2005 00:59 |
| Van hieruit zo ik zo graag heer éventjes vast willen houden.......en gewoon zeggen dat ze een kanjer is. Liefsliefs, slaap lekker! switi lobi | |
Over dit gedicht
| Auteur: erje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2005 | ||
| Thema's: | ||