Moe,zo moe
Moe
Soms krijg je ineens van alles op je dak,
Ziekte,scheiding,onrust,een zware tijd,
Je voelt je echt niet meer op je gemak,
Ineens voer je een hele zware strijd.
Maar vechtlust,sleept je door alles heen,
Adrenaline door Stress gevoed,
Vechten ook al voel je, je alleen,
Steeds weer hervat je die moed.
Dan opeens is de strijd voorbij,
Je staat jezelf weer emoties toe,
Dan voel je, je weer blij,
Je ontspant en voelt je dan ineens moe.
Dan pas voel je de werkelijkheid,
Weg is de grootste Stress,het gevecht,
Weg automatisme,alleen realiteit,
Dan komt de moeheid en met recht.
Eigenlijk een logisch verhaal,
En meemaken doen we het allemaal.
~~Lianne~~
Soms krijg je ineens van alles op je dak,
Ziekte,scheiding,onrust,een zware tijd,
Je voelt je echt niet meer op je gemak,
Ineens voer je een hele zware strijd.
Maar vechtlust,sleept je door alles heen,
Adrenaline door Stress gevoed,
Vechten ook al voel je, je alleen,
Steeds weer hervat je die moed.
Dan opeens is de strijd voorbij,
Je staat jezelf weer emoties toe,
Dan voel je, je weer blij,
Je ontspant en voelt je dan ineens moe.
Dan pas voel je de werkelijkheid,
Weg is de grootste Stress,het gevecht,
Weg automatisme,alleen realiteit,
Dan komt de moeheid en met recht.
Eigenlijk een logisch verhaal,
En meemaken doen we het allemaal.
~~Lianne~~
Reacties op dit gedicht
| maneschijn: | Woensdag, oktober 17, 2001 12:12 |
| zo is het idd.. je sterft niet in het zwaarste van de storm... pas als je weer aanland komt, val je uitgeput neer.. mooi en waarheidgetrouw gedicht... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Shaumelia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||