*Depressieve jij*
je zit daar maar,
in een hoekje weggekropen
voor je uit te staren
geen fit meer
je droomt steeds weg,
over waarom het bij jou moest gebeuren
je zwijgt terwijl je altyd luidruchtig en grappig doet
stille jij
steeds blij,
maar je bleef alles opkroppen
een straatje zonder einde
geen weg terug
Je valt,
en hebt het gevoel dat je blijft vallen
maar thomasje, zodra ik kan
trek ik je uit dit diepe zwarte gat.
bff thomasje, hvj
in een hoekje weggekropen
voor je uit te staren
geen fit meer
je droomt steeds weg,
over waarom het bij jou moest gebeuren
je zwijgt terwijl je altyd luidruchtig en grappig doet
stille jij
steeds blij,
maar je bleef alles opkroppen
een straatje zonder einde
geen weg terug
Je valt,
en hebt het gevoel dat je blijft vallen
maar thomasje, zodra ik kan
trek ik je uit dit diepe zwarte gat.
bff thomasje, hvj
Reacties op dit gedicht
| *DientJ*: | Woensdag, november 23, 2005 08:43 |
| heel mooi geschreven sterkte beiden denk voor velen wel herkenbaar liefs |
|
| Don Gallo: | Dinsdag, november 22, 2005 21:05 |
| mooi geschreven ja, hij heb maar geluk met iemand zoals jij |
|
| caroline leeuwerck: | Dinsdag, november 22, 2005 20:25 |
| prachtig geschreven en voor mij zeer herkenbaar liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: blvblv | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2005 | ||
| Thema's: | ||