Een dal is een dal, daar is geen woord Frans bij
Soms is hij enkel wat dieper dan dat je tegen jezelf toen zei
Soms blijkt hij zo diep, dat je bang bent te verdrinken
Bang dat je blijft vallen, dat je blijft zinken
Tranen schieten tekort, het is niet aan te slepen
Laat alles tot je doordringen, heel bewust en goed begrepen
Dat was komt niet meer is, wat geweest is, is geweest
Dat het dal dieper was verwonderd je het meest
Maar…
Als je er dan uitkrabbelt krijg je steeds wat meer kracht
En wordt je verdriet keer op keer wat meer verzacht
Totdat je daar bent, waar je zijn wilt
Dat je “Hier ben ik” er gewoonweg uitgilt
Laat maar zien dat jij er zijn mag
Kop op, schouders recht, laat zien je oprechte lach
Alles wat je meemaakt maakt mede tot wat je bent
Als je je echte ik laat zien wordt je uit duizenden herkend
| mums: | Woensdag, november 23, 2005 21:51 |
| wat weer een treffend gedicht. liefs Mums |
|
| Sifra.K: | Woensdag, november 23, 2005 17:00 |
| Prachtig Liefs, Sifra |
|
| hiljaa: | Woensdag, november 23, 2005 15:03 |
| een dal!!telkens weer maar eens .....prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Woensdag, november 23, 2005 14:30 |
| heel mooi positief geschreven prachtig Liefs m@rcel |
|
| Lia : | Woensdag, november 23, 2005 14:28 |
| nah kei positief.........joepieee | |
| turtle: | Woensdag, november 23, 2005 14:16 |
| Hoofd omhoog...schouders recht...ik ben er...mooi dichie.. liefs |
|
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2005 | ||
| Thema's: | ||