Een gewone glimlach
Een gewone glimlach
Een gewone glimlach
Zij zei mij gedag
Met een vriendelijke lach.
Maar die lach sprak boekdelen
Van liefde en delen
Van geven in het leven.
Van verdriet en pijn
Van lachen en huilen
Van vallen met builen.
Van geboorte en dood
Van moeilijkheden,klein en groot.
Van liefde en trouw
Dat zag ik allemaal
In het gelaat van die vrouw.
Een gewone glimlach
Zij zei mij gedag
Met een vriendelijke lach.
Maar die lach sprak boekdelen
Van liefde en delen
Van geven in het leven.
Van verdriet en pijn
Van lachen en huilen
Van vallen met builen.
Van geboorte en dood
Van moeilijkheden,klein en groot.
Van liefde en trouw
Dat zag ik allemaal
In het gelaat van die vrouw.
Reacties op dit gedicht
| mamsiemomo: | Donderdag, november 24, 2005 20:37 |
| Sommige mensen hebben oog voor die ..dingen.. Jij bent er schijnbaar zo eentje,... Mooi gedicht! | |
| hiljaa: | Woensdag, november 23, 2005 19:53 |
| prachtig van uit een gewone glimlach! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2005 | ||
| Thema's: | ||