-- nooit meer --
-- nooit weer --
Ik liet alles voor je vallen
vriendschappen er door
vergooid.
Ik hield mijn handen
altijd voor je open
mezelf in de strijd
gegooid.
Ik stond altijd aan je zij
wou je altijd helpen
wanneer dat nodig was.
Ik huilde met je mee
ik lachte met je mee
ik deed alles wat ik kon doen.
Het bleek niet genoeg te zijn,
en dat
dat wil ik nooit weer!
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Vrijdag, november 25, 2005 13:21 |
| zucht.. | |
| #..My Truth..#: | Donderdag, november 24, 2005 17:14 |
| lieverd..!! wt is er aan de hadn,, ik geloof niet dat dit fictiej is ik hoop het wle wnt iemand die jou zoiets flikt is niet goed wijs..!! HvJ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rode Roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2005 | ||
| Thema's: | ||