Niet wetend meer
Niet wetend meer
De raven krassen als gewond
voorspellen nacht en nood
de vorst heeft elke deur gerond
en hongerhonden blaffen dood
Wij houden vast ons in de armen
kussen tot ademnood ‘t belet
de zang van leeuwerik zal warmen
waar winter zomer aan de kant gezet
Jouw hoofd dat zich het mijne nijgt
twee lijven voor elkaar gezwicht
de donder die voor bliksem zwijgt
niet wetend meer waar aarde ligt
Jij ligt zo passend in mijn schoot
zo rustig goed als slechts mijn hart
zwevend in gloed die ’t vuur ons bood
weemoedig traant een blije smart
Ooit worden zon en sterren koud
in ’t sterven dat ik niet wil kennen
wanneer wij, duizend jaren oud
door kussen ons nog steeds verwennen
**********
sunset 25-11-2005
**********
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Vrijdag, november 25, 2005 22:08 |
| Jan van Dord: | Vrijdag, november 25, 2005 22:05 |
| Heel mooi!!! jan |
|
| ja©ky: | Vrijdag, november 25, 2005 16:40 |
| Heel mooi jacky |
|
| vlokje: | Vrijdag, november 25, 2005 12:30 |
| Prachtig mooi!! liefs sylvia |
|
| arie.v.d.zalm: | Vrijdag, november 25, 2005 10:51 |
| heel mooi,prachtig geschreven | |
| hiljaa: | Vrijdag, november 25, 2005 07:54 |
| gewond in armen, hoofd op schoot stervend triestig eigelijk! knufliefs--hiljaa-- |
|
| _Zonneschijn_: | Vrijdag, november 25, 2005 07:18 |
| Super weer! Lieve groetjes! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2005 | ||
| Thema's: | ||