Het donkere bloed stroomde door
jouw verdorde bladeren, in droogte verzeild
Echter van buiten was geen spoor
van een hopeloze klok die tikt voor z'n tijd
Jouw bestaan slechts als herinnering vertaalt
in twijfel over deze moedige daad
Eigenhandig het lot bepaalt
geen oogst zonder zaad
Had men kunnen en willen weten
wat hij verborg achter z'n jonge lach
ooit zal hij weer worden vergeten
ondanks dat hij zelf koos voor de laatste dag
Elizabethh: | Dinsdag, november 29, 2005 13:05 |
zucht, wordt er stil van ... Konden wij mensen gewoon gedachtes lezen dan konden we misschien eerder voor elkaar zijn...voor die laatste dag... Of misschien moeten zien we niet de inhoud van het leven en geven we snel op...! wie zal het zeggen.. Mooi gedicht liefs Elizabethh |
|
*Nikki*: | Vrijdag, november 25, 2005 22:04 |
Met Tranen In Mijn Ogen Gelezen. Wat Ontzettend Goed Geschreven! KnuFfKusS *Nikki* |
|
john pol: | Vrijdag, november 25, 2005 20:35 |
Het vergeten duurt machtig lang, voor hen die nu pijnlijk afscheid nemen, van een vriend, broer, zoon, etc. | |
fran92: | Vrijdag, november 25, 2005 19:16 |
egt heel mooi geschreven.. veel liefs, | |
Lasombra: | Vrijdag, november 25, 2005 19:16 |
Mooi geschreven, word er stil van... | |
brinkieloontje: | Vrijdag, november 25, 2005 19:11 |
Erg mooi... | |
MayadeBij*: | Vrijdag, november 25, 2005 19:03 |
Erg mooi.. kan me er helemaal in vinden. Kus. | |
Auteur: Sander Kunst | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2005 | ||
Thema's: |