eenzaam
het stormt
zo buiten
en het is
echt koud
van dit alles
krijg ik het toch
zo benauwd
ook word ik
zo intens
verdrietig
want buiten
lopen mensen
die een warm
en behaaglijk huis
zo heel graag
wensen
verscholen
onder
een regenkap
een plastich tasje
in de hand
lopen ze
zo eenzaam
en alleen door
niemandsland
waar geen mens
hen binnenlaat
zo slenteren zij
geheel alleen
op straat.
na moe te zijn
van al het lopen
vinden ze
een houten bank
waar ze proberen
te gaan slapen
tegen wil en dank.
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2005 | ||
Thema's: |