Ik liep met handen in mijn zakken mijn trots te verbijten
en er vielen een paar tranen heel dramatisch in de sneeuw
probeerde ondertussen de tekst na te zingen van Lange Frans
‘plunderen de wereld, noemen het de gouden eeuw’
Vroeg me hardop af of je kan stikken in zelfmedelijden
wanneer je nog drie kwartier moet lopen naar huis
en ging maar kansloos op een bus wachten die niet kwam
en droomde me warm, met een bord eten op schoot, dus thuis.
De vrouw naast mij dacht ook niet dat ‘ie ooit zou komen
dus werden we spontaan samenzweerders in een complot
om samen het noodweer te trotseren met natte voeten
en weer werd ik geconfronteerd met de bizarheid van het lot.
Tijdens het lopen vertelde ze me gevlucht te zijn van ver
om uiteindelijk hier terecht te komen, in ons kikkerlandje
en haar verhalen had ik nooit gehoord als de bus was gekomen
het werd een sneeuwstorm met een gouden randje.
| Auteur: Chispa | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2005 | ||
| Thema's: | ||