Leningrads cowboys
Terwijl hij nog even
rochelt en zich warm klopt
knerpt en kermt
de uitgedroogde sneeuw
onder de zool
van zijn ontnuchtering
Snuivend klaagt hij
'mijn liefde voor haar
was enkel mogelijk
dankzij haar gebrek eraan
maar waarom'
Op 't einde van de rit
verzuipt hij zichzelf
tot een zwart gat
in de allesbevattende
kou
rochelt en zich warm klopt
knerpt en kermt
de uitgedroogde sneeuw
onder de zool
van zijn ontnuchtering
Snuivend klaagt hij
'mijn liefde voor haar
was enkel mogelijk
dankzij haar gebrek eraan
maar waarom'
Op 't einde van de rit
verzuipt hij zichzelf
tot een zwart gat
in de allesbevattende
kou
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Zaterdag, november 26, 2005 19:08 |
| de sneeuw is altijd witter voordat men er over heen loopt gr kerwin |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, november 26, 2005 14:30 |
| Poehnou - kasjmir is ook niet alles ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Verilan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2005 | ||
| Thema's: | ||