rangen en standen
ik wil jou best wel
aardig vinden
had ik maar
geen vooroordeel
dat maakt dat ik
jou vreemd ga vinden
dat verandert het geheel
jij bent zo
heel erg anders
nooit heb ik iemand
als jij ontmoet
ik zie jou
niet als gelijke
en toch,
jij bedoelt het
vast wel goed
onze culturen
verschillen
als dag en nacht
en toch,
je lijkt best aardig
als je even
naar me lacht
het is nogal gecomliceerd
dat verschil
tussen rangen en standen
dat heb ik nu eenmaal
zo geleerd
maar zullen we
heel even
vergeten dat we
anders zijn
zullen we
heel even maar
gewoon twee
normale mensen zijn?!
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Maandag, november 28, 2005 21:20 |
| Mooi gedicht!! jan |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, november 28, 2005 18:37 |
| zeer mooi groetjes Dirk |
|
| Will Hanssen: | Maandag, november 28, 2005 16:08 |
| Heel erg mooi geschreven Martine, van binnen zijn we állemaal mensen ongeacht hoe we er uit zien of waar we vandaan komen. Liefs, Will |
|
| Elze: | Maandag, november 28, 2005 14:26 |
| die laatste twee strofes,,,geweldig,,hiet hou ik van laifs..elze |
|
| Niniki: | Maandag, november 28, 2005 11:40 |
| Geweldig en herkenbaar. Knuffie Nini |
|
| Lia : | Maandag, november 28, 2005 08:04 |
| wat maakt het uit... mooi dicht... liefs, L!@ |
|
| Artifex: | Maandag, november 28, 2005 07:58 |
| Prachtig, we leven in dezelfde wereld, maar toch... Liefs, Artifex. |
|
