Vrijheid
Een rode maan stond aan de hemel,
Rood van al het bloed
Ogen vol verdriet en pijn
Muren die de rand van leven en dood betekenden
De hoop op vrijheid was vergeten
Weggestopt en verscholen achter geweren
Vluchten als de zon verdwijnt
De wil om de regels te breken
De hoop al bijna opgegeven
Tot ineens weer een lach op het gezicht verschijnt
De vrijheid om de vleugels uit te slaan
Een oorlog is niet uit de ogen weg te krijgen,
Net zoals de pijn uit het hart
Maar je kan het wel verzachten door vrijheid te delen
De vrijheid van denken, van praten, van schilderen en schrijven
*dit gedicht heb ik voorgedragen op bevrijdingsdag 2005 in Hilversum*