Wandel van een traan
Een traan
wandelde stil en alleen
door de spiegels van mijn ziel
hij had gehoord van de lach
ergens daar beneden
langs de groeven
onder mijn ogen
langs de vleugels
van mijn neus
en verder ging de zoektocht
bij de lippen vroeg hij de weg
die vertelden
dat hij ooit was gezien
de traan stroomde verder
tot het puntje van de kin
daar hoorde hij de lach
zo als opa hem had beschreven
hij daalde naar de aarde
waar moeder hem omarmde
en ze bracht hem naar zee
daar hoorde hij
dat de lach nog zeldzaam is
in tijd en drukte gestorven
al bijna dood
de mens verblijft liever berustend
bij de poort van de ziel
wachten op die ene traan
die de lach weder vind
niet die van verdriet
maar van vreugde in het leven
***Wim****
| Janette Scharenborg: | Dinsdag, november 29, 2005 00:19 |
| schitterend geschreven weer, ik heb al een tijd niet kunnen lezen hier, het gaat nu wat beter. veel liefs Janette | |
| Bieke: | Maandag, november 28, 2005 22:52 |
| Prachtig Wim wens je nog vele tranen dan wel van geluk ;) Liefs Bieke, |
|
| Lia : | Maandag, november 28, 2005 16:48 |
| huilen van geluk..zou dat niet mooi zijn? knuffie,,, Lia |
|
| Dylirium: | Maandag, november 28, 2005 15:55 |
| Prachtig verwoord, kijk uit naar je volgende gedicht. | |
| m@rcel: | Maandag, november 28, 2005 13:35 |
| prachtig geschreven Wim schitterend mooi Liefs m@rcel |
|
| libel: | Maandag, november 28, 2005 13:22 |
| Prachtig en waar... Liefs, lia |
|
| Niniki: | Maandag, november 28, 2005 11:51 |
| Knap verwoord Wim! Knuffie Nini |
|
| Auteur: Black Lord | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2005 | ||
| Thema's: | ||