De mist vervult de grond met dauw, dat haast tot de bomen komt.
Zachtjes bewegen ze op de wind, die hun gezang verstoort.
Zo zijn er van die mensen die het nog nooit hebben gehoord.
Maar in het hart van het woud komen de klanken samen en betoveren de echte wereld.

Duistere gedaantes komen als schimmen en verdwijnen weer als ze moeten gaan.
Witte wieven, witte wieven van het woud, die dansen in het licht van de maan.

Donkere klanken verschijnen in het verleden, duistere gedaantes die terug komen uit het heden.
Al met al wordt er gevreesd, voor de krachten van de witte wieven.
Die angst zaaien bij de mensen in het dorp.

Duistere krachten, zwarte magie.
Witte wieven, witte wieven is alles wat je zie.