Bij ons, achter in de tuin
Staat een nachtboom.
Je ziet zijn bladeren niet
Maar hij is schoon.
Overdag verdwijnt hij
Neemt dan z’n rust
Om er ’s nachts te staan
Heel uitgerust.
Je mag tegen hem praten
Zeggen wat je wil
Hij spreekt je nooit tegen
Hij luistert stil.
Soms, laat hij een traan,
zucht van ongeloof
Begrijpt de dingen niet
Buigt dan het hoofd.
Ooit mocht hij kiezen
Boom zijn overdag
Maar hij heeft wijs besloten
Toen hij alles zag.