(uitd) met opgeslagen ogen
met opgeslagen ogen
vind ik daar mijzelf
opgekropen in een hoekje
zie tranen die ik ontkende
- ze vallen nu, oneindig -
zoek ik naar zwart-wit
waar grijze leegte overheerst
ben ik geworteld in de grond
- slechts ademen beangstigd mij -
sla ik mijn ogen op, maar
durf ik het huilen niet te tonen
want waar jij me niet geloofd
is het een doodslag teveel
- je zag het nooit
…
Rachel
uitdaging Benjamin de Rooy
Reacties op dit gedicht
| Benjamin de Rooy: | Dinsdag, november 29, 2005 02:07 |
| OEF!!! is compleet anders als ik in gedachte had, maar zo ongelooflijk mooi verwoord! knuffie :) |
|
| Janette Scharenborg: | Dinsdag, november 29, 2005 00:11 |
| schitterend verwoord rachel, uitdaging geslaagd denk ik | |
| _Zonneschijn_: | Maandag, november 28, 2005 21:01 |
| Fantastisch verwoord! Uitdaging super geslaagd volgens mij! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2005 | ||
| Thema's: | ||