Auschwitz (uitd)
Auschwitz
Kijken doffe ogen
door hekken van gaas
zoekend naar je ouders
meegenomen door soldaten
Papa, mama, waar zijn jullie?
Klinken schoten verderop
- papa en mama zijn nu weg -
bittere tranen verbergend
bijt je lippen kapot
Ik ben niet bang, echt niet
Rijen mensen volgen je
waar je moet gaan douchen
sta je nakend voor mannen
voor je laatste douche
Zo koud, papa, mama
ik ben bang
…
Rachel
uitdaging fox_bert
Reacties op dit gedicht
| Moon_Fairy: | Woensdag, november 30, 2005 20:14 |
| Prachtig. Ik krijg er kippenvel van. | |
| meta85: | Dinsdag, november 29, 2005 19:26 |
| ben er helemaal stil van mij liefs meta |
|
| Marjolein.: | Dinsdag, november 29, 2005 18:02 |
Dat einde is echt zeer rakend. :S Goed gedaan. Liefs, |
|
| Cora (zij): | Dinsdag, november 29, 2005 17:46 |
| Droevig maar zo goed gedaan! | |
| sunset: | Dinsdag, november 29, 2005 17:44 |
| Wohw! Treffend rakend verwoord van jou Rachel, en uitdaging meer dan volledig ingevuld. Liefs en knuf, sunset |
|
| fox_bert: | Dinsdag, november 29, 2005 17:41 |
| pfuh mooi verwoord :-( uitdaging geslaagd, maar wel triest |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2005 | ||
| Thema's: | ||