ik stil mij
ik stil mij
ik stil mij in jouw armen
mijn ogen wateren vol verdriet
verberg mezelf achter handen
maar bij jou lukt dat niet
ik hecht mij aan jouw woorden
strelend zacht komen ze door
verwonderend kijk ik op
daar heb je vrienden voor
dankzij jou krijg ik weer moed
kan ik er weer even tegen
zie ik de zon weer stralen
en verdwijnt in mij de regen
L!@
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Woensdag, november 30, 2005 20:28 |
| PRACHTIG groet/klaes |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, november 30, 2005 18:53 |
| wondermooi verwoordt liefs Dirk |
|
| m@rcel: | Woensdag, november 30, 2005 18:12 |
| prachtig verwoord heel mooi en wijs geschreven Liefs m@rcel |
|
| Elze: | Woensdag, november 30, 2005 17:52 |
| ik stil mij met jou laifs,,, |
|
| Gonny: | Woensdag, november 30, 2005 17:43 |
| Hoi lieve lia Wat een mooi dichie Heerlijk zo'n vrienden. Ik heb er ook een paar Liefs Gonny knuffkusss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2005 | ||
| Thema's: | ||