Voor Jou

Gedachten maar niet weten hoe te uiten
Verdriet, geluk en tranen met tuiten

Het rare gevoel maar niet weten wat te doen
Het is zoiets van een paar schoenen hebben maar het maar met ene doen

Met 1 schoen wankel je op je benen en heb je geen houvast
Maar sinds jij in mijn leven kwam, zag ik die andere schoen weer in de kast

Nu trek ik ze beidde weer aan.
En sta ik weer redelijk stabiel

Het is alleen nog dat ik moet leren hoe mijn veters te strikken
De ene dag strik ik ze iets vaster, en de andere dag bungelen ze er een beetje bij

Het is dan net een verward knoopje dat nodig moet worden ontward
Dat is net het laatste beetje waar ik nog steeds op wacht

Nu is het nog een kwestie van een heel klein beetje leren, en dat leer ik van jou
Dat is nou de reden waarom ik zoveel van jou hou

Margah