Klein en onverslaanbaar
zo doe ik me voor
maar ergens diep vanbinnen
huilen mijn gevoelens in koor
gekwetst door het verleden
angstig voor de toekomst
welke van mijn stappen
was eigelijk het domst?
Oké we leven nu
we leven vandaag
maar leven we morgen
dat is de vraag
we zien het donker
maar ook het licht
we praten maar maken ook ruzie
wie gaat er eerst op zijn gezicht?
ik denk dat we de problemen
beter niet meer opkroppen
Ze moeten weg
maar ik ga met m'n tekst stoppen