zo moe
mijn dagen zijn gevuld met zorgen
niet langer geloof ik in morgen
ellende diep in mij verborgen
gevangen in mijn eigen lijf
van de angst sta ik stokstijf
in de hel is waar ik verblijf
gevoel staat stil het is niet echt
pijn in mij zo onterecht
zie je niet dat ik hard vecht
niet langer geloof ik in morgen
ellende diep in mij verborgen
gevangen in mijn eigen lijf
van de angst sta ik stokstijf
in de hel is waar ik verblijf
gevoel staat stil het is niet echt
pijn in mij zo onterecht
zie je niet dat ik hard vecht
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, december 01, 2005 19:50 |
| droefmooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| kimie is sweet: | Donderdag, december 01, 2005 15:39 |
| he meid ik wil je veel sterkte wensen lees anders mijn gedicht: het onrecht wat haar is aan gedaan. mag dan misschien een beetje fictie zijn maar ik weet zeker dat jij het gaat reden je bent sterk en ik weet zeker dat er niet alleen ellende in je verborgen zit! knuff michelle |
|
| cest-moi: | Donderdag, december 01, 2005 14:39 |
| heej, erg mooi geschreve en ook heel erg herkenbaar.. geef niet op en blijf vechten!! hoe moeilijk het soms ook is en hoe moe je soms ook bent! sterkte xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marleen82 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2005 | ||
| Thema's: | ||