Elke keer, dat ik naar je kijk
Zie ik de glinstering in je ogen.
Ik kijk ernaar, en bewonder het,
maar twijfel...
Ik weet niet of wat ik zie,
wel is, wat het is.
Ik verontrust mijn gedachten
met zorgen.
Voor dat je door hebt wat er is,
is het vaak al voorbij.
Ik wil je beschermen,
er voor je zijn,
voordat dat moment voorbij is.
De glimlach op je gezicht,
een groter genot,
kan ik me niet wensen.
Maar geniet je zelf wel?
(Ik vind het een vreselijk mooi gedicht...)