Wat je vergat......
je tranen waren
van jaren vol regen
gespaard achter
een masker hard als staal
de zon liet je schijnen
enkel op je huid
je vergat je hart
wat bitter huilde
maar zelfs
het aller sterkste staal
zwicht voor tranen
door het hart gehuild
laat ze maar stromen
want iedere traan
is een stukje verdriet
wat je hart verlaat
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Reacties op dit gedicht
| mamsiemomo: | Donderdag, december 01, 2005 23:37 |
| Je hebt helemaal gelijk,..... maar het valt niet mee om ze te laten stromen als je dat niet gewend bent,..... Slaap zacht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2005 | ||
| Thema's: | ||